A. Reasürans ve Türleri
Reasürans, en yalın tanımıyla, sigorta edilmiş riskin belli bir kısmının veya tamamının yeniden sigorta edilmesidir. Diğer bir ifadeyle, reasürans sigortacının üstlendiği sorumluluğun bir kısmını veya tamamını diğer bir sigortacıya devretmesi olarak tanımlanabilir.
Bir reasürans anlaşmasının iki tarafı vardır: Reasürör ve Sigortacı. Riski devralan sigorta şirketine reasürör, riski devreden sigorta şirketince ise sedan adı verilir.
Reasürans temel olarak ihtiyari reasürans ve zorunlu reasürans olmak üzere ikiye ayrılır:
İhtiyari Reasürans, bireysel risklerin, bağımsız olarak değerlendirildiği, sigorta şirketinin devir, reasürans şirketinin ise kabul zorunluluğunun bulunmadığı, uygulamadaki en eski reasürans yöntemi olup; isteğe bağlı olarak yapılmaktadır.
Zorunlu Reasürans, uygulamada genellikle trete reasüransı olarak adlandırılan ve sedan şirketin reasürör ile imzaladığı bir anlaşma uyarınca, tanımlanmış riskleri anlaşmada belirlenen şartlar çerçevesinde reasüröre devretmek ve reasürörün de bunları kabul etme zorunluluğu bulunan reasürans yöntemidir.
Reasürans uygulamaları riskin paylaşılma yöntemine göre, bölüşmeli ve bölüşmesiz reasürans olarak ikiye ayrılmaktadır:
Bölüşmeli Reasürans Anlaşmaları: Sigorta primi ve hasarlar belli bir oranda sigorta şirketi ile reasürör arasında paylaşılır ve sigortacı ile reasürörün devredilen risklerden elde edeceği kâr veya zararda bu oran etkili olur. Başlıca türleri,
B. Reasüransın Sigortacılar Açısından Faydaları
Reasüransın faydalarını şu şekilde özetlemek mümkündür:
Reasürans, en yalın tanımıyla, sigorta edilmiş riskin belli bir kısmının veya tamamının yeniden sigorta edilmesidir. Diğer bir ifadeyle, reasürans sigortacının üstlendiği sorumluluğun bir kısmını veya tamamını diğer bir sigortacıya devretmesi olarak tanımlanabilir.
Bir reasürans anlaşmasının iki tarafı vardır: Reasürör ve Sigortacı. Riski devralan sigorta şirketine reasürör, riski devreden sigorta şirketince ise sedan adı verilir.
Reasürans temel olarak ihtiyari reasürans ve zorunlu reasürans olmak üzere ikiye ayrılır:
İhtiyari Reasürans, bireysel risklerin, bağımsız olarak değerlendirildiği, sigorta şirketinin devir, reasürans şirketinin ise kabul zorunluluğunun bulunmadığı, uygulamadaki en eski reasürans yöntemi olup; isteğe bağlı olarak yapılmaktadır.
Zorunlu Reasürans, uygulamada genellikle trete reasüransı olarak adlandırılan ve sedan şirketin reasürör ile imzaladığı bir anlaşma uyarınca, tanımlanmış riskleri anlaşmada belirlenen şartlar çerçevesinde reasüröre devretmek ve reasürörün de bunları kabul etme zorunluluğu bulunan reasürans yöntemidir.
Reasürans uygulamaları riskin paylaşılma yöntemine göre, bölüşmeli ve bölüşmesiz reasürans olarak ikiye ayrılmaktadır:
Bölüşmeli Reasürans Anlaşmaları: Sigorta primi ve hasarlar belli bir oranda sigorta şirketi ile reasürör arasında paylaşılır ve sigortacı ile reasürörün devredilen risklerden elde edeceği kâr veya zararda bu oran etkili olur. Başlıca türleri,
- Belirli Paylı (Kotpar) Reasürans Anlaşmaları
- Aşkın Bedel (Eksedan) Reasürans Anlaşmaları
- Hasar Fazlası (Excess Of Loss) Reasürans Anlaşmaları
- Toplam Hasar Fazlası (Stop Loss) Reasürans Anlaşmaları
B. Reasüransın Sigortacılar Açısından Faydaları
Reasüransın faydalarını şu şekilde özetlemek mümkündür:
- Riskin dağıtılmasını sağlamak
- Sigortacının iş kabul kapasitesini ve esnekliğini artırmak
- Sigorta şirketinin mali yapısını desteklemek
- Katastrofik (felaket gibi) hasarları kontrol eder
- Bilgi paylaşımını arttırmak
Yorumlar
Yorum Gönder